بارانی که از آیه بر دل می‌بارد

شوشان ـ  لفته منصوری: 

 امروز نخستین باران پاییزی، هوای خسته و دودآلود اهواز را شست و آسمان دوباره گشوده شد. شهری که چند ماه نفسش به شماره افتاده بود، با این بارش سبک شد؛ پل‌های کارون از پسِ دود نمایان شدند و نور چراغ‌ها بر آب زنده کارون لرزید. در چنین لحظه‌ای، شنیدن آیه ۴۸ سوره روم با صدای آسمانی شیخ محمد صدیق منشاوی تنها یک تلاوت نبود؛  تجلّی رحمت خداوند  بود، گویی آیه نیز همراه باران بر زمین نازل می‌شد.

قرآن می‌فرماید:

 ﴿اللَّهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَنْ يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ﴾

ترجمه الهی قمشه‌ای:

«خدا آن کسی است که بادها را می‌فرستد که ابر را در فضا برانگیزد، پس آن را هرگونه که مشیّتش تعلق گیرد در آسمان می‌گستراند و باز پاره‌پاره می‌کند. آنگاه بنگر که باران قطره‌قطره از میان آن بیرون آید، و چون آن را بر هر قومی از بندگانش که خواهد فرو فرستد، ناگاه آنان شادمان و مسرور گردند.»

علامه طباطبایی این آیه را یادآور  توحید افعال  و احیای زمین و جان انسان می‌داند؛ و تفسیر نور آن را نشانه‌ای روشن از تدبیر، قدرت و رحمت پروردگار می‌شمرد. همین معنا را می‌توان در روح تلاوت نیز شنید؛ چنان‌که دکتر مهدی دغاغله می‌گوید: منشاوی تلاوت را با مقام بستنکار آغاز می‌کند؛ ترکیبی از صبا و سه‌گاه. صبا عظمت «اللّه» و وزش بادهای رحمت را تصویر می‌کند؛ گستردگی صوت در «سحابًا» همچون گسترش ابرهاست؛ و ورود به سه‌گاه در «الوَدق»، لحظه شادمانه فرود قطرات باران را مجسم می‌سازد. در این هماهنگی شگفت‌انگیز میان معنا و نغمه، شنونده حس می‌کند بارانِ امروز اهواز و بارانِ آیه، هر دو از یک سرچشمه جاری‌اند.

باران تنها از آسمان نمی‌بارد؛

گاه از آیه‌ای می‌بارد،

گاه از گلوی قاری‌ای که صدا را وقف خدا کرده است.

امروز آیه ۴۸ روم در تلاوت منشاوی به ما یادآوری کرد: آن‌که باد را می‌فرستد، ابر را می‌گشاید، قطره را از شکاف‌های آسمان فرو می‌ریزد و دل‌های خسته را شاد می‌کند، همان است که  بر شهر، بر زمین و بر جان ما رحمت می‌باراند.

و شاید باران امروز اهواز، دعوتی بود برای دیدن این حقیقت ساده و عظیم:

 رحمت خدا همیشه در راه است؛ تنها باید چشم و دل، بارانی باشد.